Уроки и занятия

Урок изобразительного искусства в 1 классе

Урок изобразительного искусства в 1 классе

 

                                                                                                                           Учитель начальных классов

                                                                                                                           Тваровская Инна Михайловна

Тема: «Цветик-семицветик» (цвет).

Цель: сформировать представления учащихся о составных цветах.

Задачи:

  • актуализация представлений об основных цветах;
  • введения понятия «хроматические» и «ахроматические» цвета;
  • формирование умений использовать составные цвета в процессе выполнения композиции;
  • формирование умений рационально использовать формат картинной плоскости;
  • развитие композиционной и колористической культуры.

Материалы: альбом для рисования, гуашь.

 

Ход урока

  1. Организационный момент.

Прозвенел звонок,

Начинаем наш урок.

Будем изобразительное искусство изучать,

Творчество и фантазию развивать.

 

Проверка готовности учащихся к уроку.

 

  1. Сообщение нового материала.
  1. Вступительное слово учителя.

- В природе множество цветов и оттенков, гораздо больше, чем может различить человеческий глаз. Чтобы в них было проще ориентироваться, люди решили делить их на «хроматические» и «ахроматические» цвета. (Слайд 2) К ахроматическим относятся белый, чёрный цвета и все оттенки серого, к хроматическим – все остальные, которые, в свою очередь, делятся на основные и составные цвета.

- Как вы уже знаете, основными являются три цвета: красный, жёлтый и синий. (Слайд 3) При смешивании основных красок можно получить разные цвета.

  1. Работа с учебным пособием.

Ознакомление учащихся и иллюстративным материалом учебного пособия.

 

  1. Первичное закрепление знаний.

Выполнение дидактических игр, упражнений и заданий.

Дети работают в парах, выполняя одно из упражнений.

  1. На палитре смешайте красную и синюю краски. Назовите цвет, который получился в результате их смешивания.
  2. На палитре смешайте жёлтую и синюю краски. Назовите цвет, который получился в результате их смешивания.
  3. На палитре смешайте красную и жёлтую краски. Назовите цвет, который получился в результате их смешивания. (Слайд 4)

 

  1. Самостоятельная практическая работа учащихся.

Сколько в мире красок!

Сколько красоты!

Изобразительному искусству

Научишься и ты.

Какое это счастье -

Дарить людям прекрасное!

Только проявите старание,

Внимание и прилежание.

 

- Давайте вспомним правила компоновки  рисунка на формате.

1. Если длина изображаемого объекта (предмета) больше высоты, то лист располагается горизонтально; если меньше высоты, то вертикально; если предмет имеет одинаковые длину и высоту, то лист надо держать вертикально.

2. рисунок необходимо расположить в центре листа, но при этом обязательно со всех сторон на формате оставить свободное место.

- А теперь вспомним последовательность рисунка дерева и по аналогии самостоятельно выполним изображение Цветика-семицветика.

Раскрасить лепестки можно в разные цвета: основные, составные, а один оставить незакрашенным. 

 

  1. Анализ выполненных творческих работ.

Импровизированная выставка. Анализ выполненных работ совместно с учащимися.

             Вопросы: Какие краски вы использовали для колористического решения композиции?

                                Какие работы вам понравились больше всего и почему?

 

  1. Подведение итогов урока.

- Какие цвета относятся к основным?

- Какие цвета относятся к составным?

- Как называются цвета радуги?

- Какие цвета относятся к ахроматическим? (Слайд 5)

- Какой цвет получится при смешивании красного и жёлтого цветов?

- Какой цвет получится при смешивании красного и синего цветов?

- Какой цвет получится при смешивании синего и жёлтого цветов?

- О чём вы сегодня узнали на уроке и что научились делать?

 

     7. Рефлексия.

Использование линеечки успеха.

 

Дзіця і прырода.

Тэма: Паветра

Праграмныя задачы:

- Падвесці да разумення таго, што паветра ёсць вакол і ўнутры нас;

- Даць уяўленне аб тым, што ён займае месца і валодае ўласцівасцямі (нябачны, лёгкі, не мае паху), а таксама даць уяўленне аб тым, што вецер - гэта рух паветра;

- Спрыяць авалодання некаторымі спосабамі выяўлення паветра;

- Спрыяць фарміраванню ў дзяцей пазнавальнага інтарэсу;

- Вучыць працаваць у калектыве і індывідуальна ў вопытах.

- Развіваць дапытлівасць, назіральнасць, разумовую дзейнасць;

- Развіваць мысленне, памяць, гаворка, цікавасць да пазнавальнай дзейнасці;

- Развіваць глядзельнае і слыхавое ўспрыманне.

- Выхоўваць цікавасць і жаданне пашыраць свой кругагляд;

- Выхоўваць пазітыўнае стаўленне да навакольнага свету, жаданне даследаваць яго ўсімі даступнымі спосабамі.

Папярэдняя праца:

- Назіранні за ветрам;

- Правядзенне эксперыментаў, якія даказваюць лёгкость паветра;

- Эксперыменты з вадой і прадметамі з металу, пластмасы, каменя, шкла, пяску;

- Выраб караблікаў з ветразямі, веераў.

Абсталяванне:

- Поліэтыленавыя мяшэчкі (па колькасці дзяцей);

- Гуаш, кактэльныя трубачкі (па колькасці дзяцей);

- Цацкі, слоічкі і іншыя прадметы шчыльныя і полыя (пустыя ўнутры);

-вяртушка;

- Сундучок Кузі;

- Цацка «Дамавёнак Кузя» і шырма;

- Папяровыя караблікі;

- Пасудзіна - «мора» для караблікаў;

-сурвэткі папяровыя (па колькасці дзяцей);

-веера (па колькасці дзяцей);

Ход занятку:

Выхавальнік: Дзеці, уважліва паслухайце і адгадайце загадку:

Он нам нужен, чтоб дышать,

Чтобы шарик надувать.

С нами рядом каждый час,

Но невидим он для нас!

Што гэта?

Дзеці: Паветра!

Выхавальнік: Правільна, гэта паветра! Сёння мы з вамі пагаворым аб паветры, будзем рабіць вопыты, як сапраўдныя навукоўцы. Для гэтага ў нас ёсць лабараторыя.

(Падыходзяць да лабараторыі)

Дамавёнак Кузя (з'явіўшыся з-за шырмы): Добры дзень, хлопцы і дзяўчынкі! А што гэта вы збіраецеся тут рабіць?

Выхавальнік: Мы з дзецьмі хочам пагаварыць аб паветры.

Кузя: А паветры? А хто яго бачыў, гэта паветра? Можа, яго і няма зусім? Асабіста я ніколі не бачыў паветра! А вы, дзеці?

Выхавальнік: Скажыце, дзеці, Кузю, вы бачыце паветра вакол нас?

Дзеці: Не, не бачым.

Выхавальнік: Раз мы яго не бачым, значыць, якое паветра?

Дзеці: Паветра празрыстае, бескаляровае, нябачнае.

Кузя: Вось-вось! Нябачнае! Значыць яго і няма зусім!

Выхавальнік: Пачакай, пачакай, Кузя! Я вось таксама паветра не бачыла, але ведаю, што ён заўсёды вакол нас!

Кузя: Ой, усё-то вы ведаеце! А я вам не веру! Вось дакажыце, што гэтае самае паветра ёсць!

Выхавальнік: Дзеці, давайце давядзем Кузю, што паветра усё ж такі ёсць! Каб паветра ўбачыць, яго трэба злавіць. Хочаце, я навучу вас лавіць паветра?

Дзеці: Так.

Вопыт 1. З поліэтыленавым пакетам

Выхавальнік: Вазьміце поліэтыленавы пакет. Што ў ім?

Дзеці: Ён пусты.

Выхавальнік: Яго можна скласці ў некалькі разоў. Глядзіце, які ён тоненькі. Цяпер мы набіраем у пакет паветра і закручваем яго. Пакет поўны паветра, ён падобны на падушку. Паветра заняў усё месца ў мяшку. Цяпер развяжам пакет і выпусцім з яго паветра. Пакет зноў стаў тоненькім. Чаму?

Дзеці: У ім няма паветра.

Выхавальнік: Глядзі, Кузя! Вывад: паветра празрыстае, каб яго ўбачыць, яго трэба злавіць. І мы змаглі гэта зрабіць! Мы злавілі паветра і замкнулі яго ў мяшочку, а потым выпусцілі яго.

Кузя: А мне гэты мяшочак нешта нагадаў! Летам я бачыў, як людзі выкарыстоўваюць такое «зачыненае» паветра! На рэчцы! Гэта, здаецца, быў надзіманы матрац! А яшчэ я бачыў у дзяцей выратавальныя нарукаўнікі і нават выратавальны круг!

Выхавальнік: Вядома, Кузя! Бо паветра лягчэй вады! І калі ўнутры матраца паветра, то ён, вядома ж, плавае!

Кузя: Значыць, калі ўнутры чаго-то паветра, гэта будзе плаваць? Хлопцы, а дапамажыце мне разабраць цацкі: якія будуць плаваць, а якія не? Дзе схавалася паветра?

Дыдактычная гульня «Дзе схавалася паветра?»

(Дзеці па чарзе дастаюць з Кузінага куфэрка цацкі і раскладваюць на 2 падноса)

Выхавальнік: Малайцы, дзеці! Дапамаглі Кузю! Цяпер ты ведаеш, Кузя, што прадметы, усярэдзіне якіх ёсць паветра, будуць плаваць. Але будзь асцярожны, калі ва ўнутр патрапіць вада і выпхне паветра, то гэты прадмет можа патануць.

Кузя: Цяпер я ведаю: усярэдзіне прадметаў, дзе здаецца пуста, там схавалася паветра. А вось цікава, а ўнутры чалавека паветра ёсць?

Выхавальнік: Як вы думаеце, дзеці. Давайце праверым?

Вопыт 2. Падзьмуць ў трубачку на кроплю фарбы

Выхавальнік: Давайце падзьмуем ў трубачку, на кропельку фарбы, якая ў вас на лісточках. Што адбываецца?

Дзеці: Фарба расцякаецца.

Выхавальнік: Вось бачыце! Вывад: значыць, паветра ёсць унутры нас. Мы дуем ў трубачку, і ён выходзіць. Але каб падзьмуць яшчэ, мы спачатку ўдыхаем новае паветра, а потым выдыхаем праз трубачку і фарба расцякаецца.

Кузя:  Вы выдыхаеце паветра. Значыць, яно ёсць унутры вас. Але як ён да вас трапляе? Праз нос?

Выхавальнік: Вядома! Усе людзі дыхаюць праз нос. Дзеці, давайце пакажам Кузю, як дыхаюць нашы носікі. Калі мы проста ўдыхаем і выдыхаем паветра, мы бачым яго?

Дзеці: Не.

Вопыт 3. З сурвэткай.

Выхавальнік: А з сурвэткай відаць?

Дзеці: Так.

Выхавальнік: Вы заўважылі, што калі мы ўдыхаем і выдыхаем паветра, сурвэткі варушацца, як улетку лісточкі на дрэвах. А мы казалі, што лісточкі качаюцца ад ветру. Адкуль жа вецер з'явіўся тут, цяпер? Вы ўдыхалі і выдыхалі, паветра рухалася і атрымаўся ветрык. Значыць, калі паветра рухаецца, атрымліваецца вецер. Хочаце зрабіць вецер?

Гульня «Караблікі»

Выхавальнік: Ветрык, створаны патокам паветра з грудзей, раздувае ветразі, і караблікі плывуць. Караблікі ловяць паветра ветразямі. Паветра можа перасоўваць прадметы.

Кузя: Гэта вы дзьмуце, паветра штурхаеце. А калі не дзьмуць, як яшчэ можна зрабіць вецер?

Вопыт 4. З веерам.

Выхавальнік: Дзеці, давайце паспрабуем зладзіць вецер з дапамогай веера! Памахаю веерам спачатку на сябе, потым адзін на аднаго. Што вы адчуваеце?

Дзеці: У твар дзьме ветрык.

Выхавальнік: Глядзіце, ад майго веера нават караблікі могуць плыць. Вецер не толькі дапамагае карабліку плысці. Ён можа круціць круцёлку.

Вопыт 5. З круцёлкай

Выхавальнік: Давайце возьмем круцёлку падумаем самі на яе і памахаем веерам. Глядзіце: паветра не рухаецца, і круцёлка ня круціцца. Я махаю веерам, штурхаю паветра, атрымліваецца вецер, я дую на круцёлку і яна закруцілася.

Кузя: Гэтая круцёлка падобная на ветранны млын! У нас у вёсцы была такая. Там, на млыне, муку малолі. А потым з гэтай мукі пірагі пяклі. Я люблю, калі пірагамі пахне!

Выхавальнік: Дзеці, а як вы думаеце, само паветра пахне? Панюхайце. А як жа атрымліваецца, што калі пякуць пірагі, то мы адчуваем пах? Аказваецца, паветра рухаецца і даносіць гэтыя пахі да нашых насоў, хоць само паветра паху не мае.

Вопыт 6. З апельсінам і часнаком.

Кузя: Ой-ёй-ёй! Як часнаком запахла! Не хачу гэты пах! Лепш я нос зачыню і не буду дыхаць.

Выхавальнік: Што ты, Кузя! Без паветра ты задыхнешся. Ўсяму жывому на зямлі неабходна паветра: і людзям, і жывёлам, і раслінам! Без паветра яны загінуць. Кузя, калі табе не даспадобы пах часныку, мы табе дапаможам. Адкрыем фортку, і сюды прыляціць свежае паветра. А на свежым паветры дыхаецца лёгка.

Кузя: Вось дзякуй! Як шмат я сёння даведаўся пра паветра!

Што паветра бескаляровае, таму мы яго не бачым;

Каб убачыць паветра, яго трэба злавіць;

Што паветра лягчэй вады;

Што паветра ёсць унутры пустых прадметаў;

І нават унутры людзей;

Без паветра нішто жывое не можа жыць;

А яшчэ я даведаўся, што паветра не пахне і можа перадаваць пахі;

А яшчэ я нарэшце-то даведаўся, што такое вецер! Вецер - гэта рух паветра;

Выхавальнік: А на наступным занятку я раскажу пра тое, чаму адны паветраныя шарыкі застаюцца на зямлі, а іншыя ляцяць высока ў неба. І яшчэ пра тое, як можна на паветраных шарах падарожнічаць па паветры.

Кузя: Дзякуй, дзеці! Пайду зараз раскажу сваім сябрам усё, што даведаўся сёння. Да пабачэння!

Выхавальнік: Нам, дзеці, пара вяртацца з лабараторыі ў групу. Хутчэй апранемся і пойдзем на вуліцу - дыхаць свежым паветрам!

свернуть
Ещё в этом разделе